Equest Pramox

Każdy g zawiera:

Substancja czynna:
Moksydektyna 19,5 mg
Prazikwantel 121,7 mg

Substancje pomocnicze: 
Alkohol benzylowy (E1519) 220,0 mg
Butylohydroksytoluen (E321) 0,8 mg

Docelowe gatunki zwierząt
Konie.

Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt

U koni:
Leczenie mieszanych inwazji tasiemców i nicieni lub stawonogów, wywołanych przez wrażliwe na moksydektynę i prazikwantel gatunki następujących pasożytów:

Duże słupkowce:

• Strongylus vulgaris (postacie dojrzałe)
• Strongylus edentatus (postacie dojrzałe)
• Triodontophorus brevicauda (postacie dojrzałe)     
• Triodontophorus serratus (postacie dojrzałe)
• Triodontophorus tenuicollis  (postacie dojrzałe)

Małe słupkowce (postacie dojrzałe i postacie larwalne bytujące w świetle jelit):

• Cyathostomum spp.
• Cylicocyclus spp.
• Cylicostephanus spp.
• Cylicodontophorus spp.
• Gyalocephalus spp.

Glisty:

• Parascaris equorum (postacie dojrzałe)

Pozostałe gatunki:

• Oxyuris equi (postacie dojrzałe)
• Habronema muscae (postacie dojrzałe)
• Gasterophilus intestinalis (L2, L3)
• Gasterophilus nasalis (L2, L3)
• Strongyloides westeri (postacie dojrzałe)
• Trichostrongylus axei (postacie dojrzałe)

Tasiemce (postacie dojrzałe):

• Anoplocephala perfoliata
• Anoplocephala magna
• Paranoplocephala mammillana

Wydalanie jaj małych słupkowców zostaje zahamowane na okres 90 dni.

Produkt jest skuteczny wobec postaci larwalnych (form inwazyjnych L4) małych słupkowców bytujących w błonie śluzowej jelit. W 8 tygodniu po podaniu produktu zostają wyeliminowane larwy drzemiące L3 małych słupkowców.

Przeciwwskazania
Nie podawać źrebiętom poniżej 6,5 miesiąca życia
Nie stosować w przypadkach nadwrażliwości na substancję czynną lub na dowolną substancję pomocniczą.
Produkt jest przeznaczony do stosowania wyłącznie u koni. W przypadku, gdy dojdzie do spożycia resztek produktu przez psa lub kota, u zwierząt tych mogą wystąpić reakcje niepożądane wywołane zbyt dużym stężeniem moksydektyny.

Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt
Należy zwrócić uwagę aby unikać następującego postępowania, które zwiększa ryzyko rozwoju oporności i mogłoby prowadzić do nieskutecznego leczenia:

• Zbyt częste i powtarzające się stosowanie leków przeciwpasożytniczych należących do tej samej klasy, przez przedłużony okres czasu.
• Stosowanie zaniżonej dawki np. z powodu nieprawidłowej oceny masy ciała, błędnego podania produktu, braku skalibrowanego urządzenia do dawkowania.
• Podejrzane kliniczne przypadki oporności na leki przeciwpasożytnicze powinny być dalej badane z zastosowaniem właściwych testów (np. badanie redukcji liczby jaj w kale). Gdy wyniki testu(ów) wyraźnie sugerują oporność na dany lek przeciwpasożytniczy, powinno się zastosować lek przeciwpasożytniczy należący do innej klasy farmakologicznej i posiadający odmienny sposób działania.

Aby najskuteczniej zabezpieczyć zwierzęta przed inwazją larw gzów, produkt powinien być podawany w okresie jesiennym, po zakończeniu okresu bytowania owadów dorosłych, a także przed okresem wiosennym, gdyż larwy mogą rozpocząć przepoczwarzanie i będą mniej wrażliwe na działanie leku.

W przypadku częstego, powtarzającego się stosowania leków przeciwpasożytniczych należących do danej grupy, u pasożytów może rozwinąć się oporność na tą grupę leków przeciwpasożytniczych.

Aby uzyskać odpowiedni poziom zabezpieczenia zwierząt przed inwazjami tasiemców i nicieni, należy zasięgnąć porady lekarza weterynarii w zakresie opracowania właściwego programu stosowania produktu w stadzie.

Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania

Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt
Aby uniknąć przedawkowania, szczególnie u źrebiąt o niewielkiej masie ciała a także u młodych kuców, należy dokładnie obliczać dawkę produktu.

Nie stosować tej samej tubostrzykawki do leczenia więcej niż jednego zwierzęcia, poza przypadkami, gdy konie mają ze sobą stały kontakt w tym samym środowisku.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom
Produkt może być przyczyną podrażnienia oczu, podrażnienia skóry lub skórnej reakcji nadwrażliwości.
Unikać kontaktu produktu ze skórą i oczami.
Używać rękawic ochronnych.
Po zastosowaniu produktu umyć ręce oraz inne miejsca narażone na kontakt z produktem.
Nie palić, nie pić i nie jeść podczas kontaktu z produktem.
W razie przedostania się produktu do oka przemyć je obficie czystą wodą i zwrócić się o pomoc lekarską.
W razie przypadkowego spożycia produktu należy zwrócić się o pomoc lekarską i przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną. 

Inne środki ostrożności
W celu ograniczenia oddziaływania moksydektyny na organizmy bytujące w glebie, oraz ze względu na brak wystarczających danych dotyczących wpływu prazikwantelu na środowisko, konie nie powinny być wyprowadzane na pastwiska wcześniej, niż po upływie 3 dni od podania produktu.

Inne środki ostrożności dotyczące wpływu na środowisko
Moksydektyna spełnia kryteria dla substancji (bardzo) trwałej, ulegającej bioakumulacji i toksycznej (PBT); należy zatem w miarę możliwości ograniczyć narażenie środowiskowe na moksydektynę. Leczenie należy stosować jedynie w razie konieczności. Powinno ono opierać się na badaniu liczby jaj w kale lub ocenie ryzyka zarażenia na poziomie zwierzęcia i/lub stada. W celu zmniejszenia emisji moksydektyny do wód powierzchniowych i na podstawie profilu wydalania moksydektyny w przypadku podawania w postaci preparatu doustnego koniom leczone zwierzęta nie powinny mieć dostępu do cieków wodnych w ciągu pierwszego tygodnia po leczeniu.

Podobnie jak inne laktony makrocykliczne, moksydektyna może mieć niekorzystny wpływ na organizmy inne niż docelowe:

• Kał zawierający moksydektynę wydalany na pastwisko przez leczone zwierzęta może okresowo zmniejszać liczebność organizmów kałożernych. Po leczeniu koni produktem, moksydektyna w ilościach potencjalnie toksycznych dla kałożernych żuków i muchy oborowej może być wydalana przez okres dłuższy niż 1 tydzień i może powodować zmniejszenie liczebności fauny kałożernej.

Moksydektyna wykazuje naturalną toksyczność dla organizmów wodnych, w tym ryb. Produkt należy stosować wyłącznie według instrukcji podanych na etykiecie.

Działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)
W rzadkich przypadkach, można zaobserwować takie objawy jak: ból ust, opadnięcie dolnej wargi, obrzęk pyska, nadmierne ślinienie i brak apetytu. Rzadko były zgłaszane przypadki ataksji, a letarg i drżenia bardzo rzadko. Objawy te są przejściowe i ustępują samoistnie. 
Dolegliwości ze strony układu pokarmowego (kolki, luźny kał) były obserwowane w bardzo rzadkich przypadkach według danych dotyczących bezpieczeństwa, otrzymanych po wprowadzeniu produktu do obrotu. 

Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:

• bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane)
• często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)
• niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)
• rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt)
• bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt, włączając pojedyncze raporty).

Stosowanie w ciąży, laktacji lub w okresie nieśności
Potwierdzono bezpieczeństwo stosowania produktu u klaczy hodowlanych, w ciąży i laktacji. Podawanie tego produktu nie wpływa negatywnie na płodność klaczy.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi lub inne rodzaje interakcji
Moksydektyna nasila działanie GABA agonistów.

Dawkowanie i droga podawania
Podawać jednorazowo, doustnie, w dawce 400 µg moksydektyny/kg m.c. i 2,5 mg prazikwantelu/kg m.c. Jedna podziałka na tłoku tubostrzykawki odpowiada ilości produktu przeznaczonej na 25 kg m.c. zwierzęcia.

Aby zapewnić odpowiednie dawkowanie, zaleca się określenie masy ciała zwierzęcia tak dokładnie jak to jest możliwe, należy sprawdzić dokładność dawkowania.

Zaleca się stosowanie wagi lub taśmy wagowej w celu zapewnienia dokładnego dawkowania.

Przed podaniem pierwszej dawki, tubostrzykawkę należy skierować zamkniętym końcem w lewo tak, aby wskazania wagowe i podziałki na tłoku (drobne czarne linie) były dobrze widoczne. Ustawić tubostrzykawkę na zero poprzez przesunięcie wykręcanego pierścienia tak, aby jego lewa strona była ustawiona na pierwszym czarnym oznaczeniu i wcisnąć tłok tubostrzykawki usuwając pastę, która została wyrzucona.

W celu dawkowania produktu, należy przytrzymać strzykawkę tak jak zostało to opisane poprzednio. Każda podziałka odpowiada 25 kg masy ciała oraz 10 mg moksydektyny/62,5 mg prazikwantelu. Pierścień umieszczony na tłoku należy przekręcać aż do momentu, gdy jego lewa krawędź znajdzie się na linii odpowiadającej masie ciała zwierzęcia.

Jedna tubostrzykawka wystarcza do odrobaczenia konia o masie 700 kg.

Zastosowana w produkcie dawka prazikwantelu odpowiada górnej granicy dawki leku stosowanej w leczeniu tasiemczycy.

Aby uzyskać odpowiedni poziom zabezpieczenia zwierząt przed inwazjami tasiemców i nicieni, należy zasięgnąć porady lekarza weterynarii w zakresie opracowania właściwego programu stosowania produktu w stadzie.

Przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki), jeśli konieczne
U źrebiąt mogą wystąpić przemijające działania niepożądane przy stosowaniu zalecanych dawek leku. U zwierząt dorosłych przemijające działania niepożądane mogą wystąpić po podaniu dawki 3-krotnie przekraczającej dawkę zalecaną. Objawy te mogą wystąpić w ciągu 8 do 24 godzin od podania leku i są to: posmutnienie, spadek apetytu, ataksja oraz opadnięcie dolnej wargi. Leczenie objawowe nie jest zazwyczaj konieczne, a wyzdrowienie następuje w czasie 24 do 72 godzin. Brak swoistej odtrutki.

Okres (-y) karencji
Tkanki jadalne: 64 dni
Mleko: Nie stosować u klaczy w laktacji produkujących mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi.

Grupa farmakoterapeutyczna: produkt przeciwpasożytniczy, endektocyd
Kod ATCvet: QP54AB02, połączenia moksydektyny

Właściwości farmakodynamiczne
Moksydektyna jest lekiem przeciwrobaczym o szerokim spektrum działania wobec pasożytów wewnętrznych i zewnętrznych. Należy do drugiej generacji makrocyklicznych laktonów z rodziny milbemycyny. Moksydektyna oddziałuje na kanały chlorkowe komórek poprzez wpływ na receptory GABA. Wskutek jej działania dochodzi do otwarcia kanałów chlorkowych w błonie postsynaptycznej, napływu do wnętrza komórki jonów chlorkowych i powstania nieodwracalnego stanu hiperpolaryzacji. Proces ten prowadzi do porażenia wiotkiego, a ostatecznie do śmierci pasożytów poddanych działaniu leku.

Prazikwantel jest lekiem przeciwrobaczym powszechnie stosowanym u wielu gatunków zwierząt. Prazikwantel szybko wchłania się do wnętrza ciała pasożyta i jest rozprowadzany w jego organizmie. W badaniach przeprowadzonych w warunkach in vitro oraz in vivo zaobserwowano, że prazikwantel doprowadza do poważnych uszkodzeń tegumentu, co skutkuje skurczem i porażeniem pasożyta. Prazikwantel zmienia przepuszczalność powłoki ciała dla jonów wapniowych, w efekcie zaburzając metabolizm pasożyta.

Produkt jest skuteczny wobec małych słupkowców opornych na działanie benzimidazoli.

Właściwości farmakokinetyczne
Moksydektyna wchłania się po podaniu doustnym, a maksymalne stężenie we krwi osiąga po 6 do 8 godzinach od podania.

Substancja przenika do wszystkich tkanek ciała, jednak ze względu na jej lipofilny charakter najwyższe stężenia stwierdza się w tkance tłuszczowej.

Czas półtrwania w fazie eliminacji wynosi 11 dni.

Moksydektyna poddawana jest w organizmie częściowej biotransformacji na drodze hydroksylacji. Wydalana jest głównie z kałem.

Prazikwantel jest szybko i niemal całkowicie wchłaniany w organizmie, szybko dystrybuowany w narządach, a czas jego półtrwania w fazie eliminacji wynosi u koni mniej niż 1 godzinę. Prazikwantel jest szybko metabolizowany w wątrobie. Jego głównym metabolitem jest pochodna 4-hydroksycykloheksylowa.

Wpływ na środowisko
Moksydektyna spełnia kryteria dla substancji (bardzo) trwałej, ulegającej bioakumulacji i toksycznej (PBT). Szczególnie w badaniach toksyczności ostrej i przewlekłej na glonach, skorupiakach i rybach moksydektyna wykazała toksyczność dla tych organizmów, uzyskując następujące punkty końcowe:

EC₅₀: stężenie powodujące niekorzystny wpływ na 50% osobników z gatunków badanych, tzn. zarówno śmiertelność, jak i efekty subletalne.

NOEC: stężenie w badaniu, przy którym nie obserwuje się żadnych skutków.

Sugeruje to, że w przypadku dopuszczenia do przedostania się moksydektyny do zbiorników wodnych może ona mieć silny i trwały wpływ na organizmy wodne. W celu ograniczenia tego ryzyka należy przestrzegać wszelkich środków ostrożności dotyczących stosowania i usuwania.

Wykaz substancji pomocniczych
Alkohol benzylowy (E1519)
Butylohydroksytoluen (E321)
Krzemionka koloidalna bezwodna
Etanol bezwodny
Polisorbat 80
Etyloceluloza
Dikaprylan glikolu polipropylenowego

Główne niezgodności farmaceutyczne
Nieznane.

Okres ważności
Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 2 lata.
Okres ważności po pierwszym otwarciu opakowania bezpośredniego: 6 miesięcy.

Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25ºC.

Rodzaj i skład opakowania bezpośredniego
Tubostrzykawka HDPE z polipropylenowym tłokiem z podziałką i zatyczką z LDPE, zawierająca 14,4 g żelu. Sposób pakowania:

• Pudełko zawierające 1 tubostrzykawkę.
• Pudełko zawierające 10 pakowanych pojedynczo tubostrzykawek.
• Pudełko zawierające 20 pakowanych pojedynczo tubostrzykawek.
• Pudełko zawierające 20 tubostrzykawek.

Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.

Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania niezużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub pochodzących z niego odpadów
Produkt jest szkodliwy dla ryb i organizmów wodnych.
Niewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami. Nie zanieczyszczać produktem dróg wodnych.

Zoetis Polska Sp. z o.o.
ul. Postępu 17B
02-676 Warszawa

1693/06

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu 04/10/2006
Data przedłużenia pozwolenia 19/10/2010

09/2023

Equest Pramox_QRD_2023.09.pdf